Ова религиозно светилиште се наоѓа во живописен предел на планината Плавуш, северозападно од Валандово, во тишината и спокојството на природата, чија убавина најмногу ја восхитува окото на љубопитните.
Во средниот век на ова подрачје имало многу убава црква, посветена на Свети Ѓорѓи, од која зрачела убавината на валандовскиот регион. Ја изградил српскиот цар Стефан Душан во 1349 година, а ја изградиле неградители со развиено чувство за естетика. Во 1349 година, црквата заедно со својот имот, цар Душан ја подарил на светогорскиот манастир на островот Атос.
Црковната повелба нагласила дека средновековната црква Свети Ѓорѓи има свои имоти во областите Валандово, Пирава и Раброво.
Според стара легенда, кога Марко Крале се враќал од Прилеп од прошетка во планината Беласица, каде што ја измерил својата сила фрлајќи големи камења во Дојранското Езеро, од кои еден се срушил во месноста Дикили Тас северозападно од Дојран по преминувањето на Анска Река, го запрел коњот Шарец над Валандово, во месноста Манастир. Влегол во црквата
Свети Ѓорѓи и се помолил на Господа. По кратка пауза, го продолжил патот кон Прилеп.
По пристигнувањето на Турците во Валандово, црквата Свети Ѓорѓи прераснала во манастир.
Манастирската црква и конаците околу неа биле опкружени со високи и дебели ѕидови, оградени со тешка железна врата.
Зградата на црквата е од камен, а во основата е спуштена за едно скалило под нивото на бетонскиот трем, кој е малку повисок од нивото на земјата. Оваа еднокорабна црква со низок
свод, која се наоѓа во правец исток-запад, се наоѓа на брегот на падина. Некои од иконите се изработени по земјотресот што се случил во 1931 година и ја уништил црквата, но има и такви што се изработени во поново време. Олтарската преграда што го сочинува малиот иконостас
има дебелина како рамките на иконите. Во средината на јужниот ѕид се наоѓа таканаречениот владички стол, а лево од него се иконите.
Манастирскиот простор денес е прекрасно уреден и претворен во место за пикник, место за уживање и одмор. Инаку, амбиенталното обликување на просторот околу манастирот ќе придонесе ова светилиште да служи, не само за развој на интензивен религиозен живот, туку и за одмор и рекреација.